Schrony piechoty MO-S 21 i MO-S 22 to obiekty ze stałą ekspozycją muzealną, schron u Jaroše oferuje widok na atrakcje techniczne i układ budynku z roku 1938 a schron U Františka z drugiej strony, skupia się na wydarzeniach historycznych kończących okres wojny. Oba schrony były betonowane w okresie wrzesień - październik 1936. Obiekty wykonano w klasie wytrzymałości III (grubość ścianki 275 cm i płyta sufitowa 250 cm), liczebność załogi wynosiła w przypadku schronu U Jaroše 36 osób, a schronu U Františka 37 osób. Z technicznego punktu widzenia chodzi o obiekty o podobnych elementach, które obejmują wentylację typu B. Uzbrojenie obejmowało działo model 36 z ciężkim karabinem maszynowym, bronie M - oznaczenie na ciężkie karabiny maszynowe, a także system lekkich karabinów maszynowych. Do obrony wykorzystywano również wyrzutnie granatów, które zapewniały ochronę tzw. martwych punktów, gdzie nie można było trafić ogniem z innych broni. W czasie okupacji i przymusowego opuszczenia tych obiektów wojskowych czechosłowacka załoga poważnie uszkodziła elementy schronu U Jaroše, a następnie przekazała go wojskom niemieckim w stanie zniszczonym (widoczne uszkodzenia ościeżnic, wysadzenie studni i jej wypełnienie mieszanką asfaltową). Stopniowy remont schronu MO-S 21 rozpoczęto w roku 2006, następnie w roku 2013 udostępniono zwiedzającym schron MO-S 22.