Pszczyna - polski polowy schron piechoty

Schron jest częścią umocnień obronnych, wybudowanych w roku 1939 dla żołnierzy 6. Dywizji Piechoty. Linia umocnień biegła od rzeki Gostynki przez Las Kobiórski w kierunku Starej Wsi i dalej w kierunku Wisły. Prace budowlane na obiekcie rozpoczęły się w kwietniu 1939 roku, a krótko przed wybuchem wojny przebiegały w znacznie przyspieszonym tempie, przy wsparciu samodzielnego oddziału 6. Dywizji Piechoty. Do dnia dzisiejszego w rejonie Pszczyny zachowało się 14 żelbetowych polnych schronów dla piechoty. Chodzi o bardzo skromne schrony z jednym pomieszczeniem (3-4 m2) wyposażone w ciężki karabin maszynowy umieszczony na stole przymocowanym do podłogi przy stanowisku ogniowym, a wszystkie bunkry prowadziły wyłącznie boczny ostrzał. Nie istniał żaden rodzaj ogrzewania. Cały wolny obszar był wykorzystywany jako skład amunicji. Osłony były wybudowane tanio i szybko, co przejawia się w bardzo złej jakości ich konstrukcji

Schron w Pszyczynie to typowy przedstawiciel jednego ze wspomnianych 14 obiektów. Skromna konstrukcja była w stanie zakwaterować 3-4 członków załogi. Według dostępnych zapisów historycznych, nie można stwierdzić, czy brał udział w samych walkach.