Schron bojowy uzbrojony jest w jeden główny ciężki karabin maszynowy w kopule pancernej i pozostałe dwa dodatkowe ciężkie karabiny maszynowe. Jak większość obiektów z tego okresu, nie ma wstępnej strzelnicy obronnej. Dwa istniejące stanowiska ogniowe RKM służyły do blokowania drogi. W tylnej części obiektu znajduje się betonowa ściana z otworami przed wejściem i włazem. W jego narożniku widoczne są ślady wsporników słupowych, co może wskazywać, że mur był kamuflażem udającym stodołę. Obiekt znajduje się obecnie w średnim stanie technicznym. W schronu oprócz obrony z ciężkiego karabinu maszynowego w kopule brakuje wszystkich metalowych elementów. Dzięki wysiłkom stowarzyszeniom „Pro Fortalicium” został oczyszczony i wymurowany. Obecnie planowana jest tutaj rozległa rekonstrukcja, która będzie polegała na przetworzeniu obiektu na dalsze ekspozycje muzealne.